Imperative Verben sind Verben, die einen Befehl oder ein Kommando bedeuten.
Im Türkischen gibt es für die 1. Person Singular und die 1. Person Plural keine Imperativformen.
+:
Sen gel.
O gelsin.
Siz gelin(iz).
Onlar gelsin(ler).
-:
Sen gelme.
O gelmesin.
Siz gelmeyin(iz).
Onlar gelmesin(ler).
Ali eve gitmesin.
Cem dolabı açsın.
Siz beri gelin.
Onlar hediyeyi paketlesin.
Siz gömleği ütüleyin.
Sen hemen yanıma gelmek.
O beni iyi dinlemek.
Siz biraz sessiz olmak.
Benim burada olduğumu kimseye
söylemek.
Ne olur beni affetmek.
Açmak şu telefonu.
İşini bitirmeden oyun
oynayayayım dememek.
Araba sürerken dikkatli
olmak.
Bulaşıkları bugün sen
yıkamak.
Öğretmeniniz yokken sessiz
olmak.
Telefonunla oynamayı
bırakmak.
O ödevlerini derhal yapmak.
Bana maval okumamak.
Kötü insanlardan uzak
durmak.
Sen bize bir karpuz kesmek.
Siz maçta hep pas vermek.
O üzerini kalın giyinmek.
Onlar kendilerine yemek
söylemek.
Haydi bize bir şarkı
söylemek.
Gelirken yarım kilo yoğurt
almak.
O pencereyi kapatmak.
Orada durmak.
Daha fazla ileri gitmemek.
Onlar artık müziği
durdurmak.
Şemsiyeni almadan dışarı
çıkmamak.
O bana mektup yazmamak.
Sen bana Türkçe öğretmek.
Faydalı kitaplar okumak.
Arkadaşlar, öğretmen yokken
gürültü yapmamak.
Gece yarısından önce evde
olmak.
Eşyalarını okulda unutmamak.
Dilemek benden ne dilersen.
Benden başka bir şey
istememek.
Lütfen odanı temizlemek.
Ödevlerini derhal bitirmek
O, müziğin sesini kısmak.
Uyurken üzerine battaniye
örtmek.
Bana bir misal vermek.
O, gözlüğünü kırmamak.
Hava soğuk, bere takmak.
Onlar, birbirlerine yardım
etmek.
Söylediklerimi doğru
anlamak.
O, bir fotoğrafımızı çekmek.
Kimsenin eşyasın çalmamak.
Öğretmenin ile bu şekilde
konuşmamak.
Benim yanıma gelmemek.
Buradan derhal uzaklaşmak.
O, cüzdanını bulmak.
Sen, Kitaplarını çantana
koymak.
Sen hemen yanıma gel.
O beni iyi dinlesin.
Siz biraz sessiz olun.
Benim burada olduğumu kimseye
söyleme.
Ne olur beni affet.
Aç şu telefonu.
İşini bitirmeden oyun
oynayayayım deme.
Araba sürerken dikkatli
ol.
Bulaşıkları bugün sen
yıka.
Öğretmeniniz yokken sessiz
olun.
Telefonunla oynamayı
bırak.
O ödevlerini derhal yapsın.
Bana maval okuma.
Kötü insanlardan uzak
dur.
Sen bize bir karpuz kes.
Siz maçta hep pas verin.
O üzerini kalın giyinsin.
Onlar kendilerine yemek
söylesinler.
Haydi bize bir şarkı
söyle.
Gelirken yarım kilo yoğurt
al.
O pencereyi kapatsın.
Orada dur.
Daha fazla ileri gitme.
Onlar artık müziği
durdursunlar.
Şemsiyeni almadan dışarı
çıkma.
O bana mektup yazmasın.
Sen bana Türkçe öğret.
Faydalı kitaplar oku.
Arkadaşlar, öğretmen yokken
gürültü yapmayın.
Gece yarısından önce evde
ol.
Eşyalarını okulda unutma.
Dile benden ne dilersen.
Benden başka bir şey
isteme.
Lütfen odanı temizle.
Ödevlerini derhal bitir
O, müziğin sesini kıssın.
Uyurken üzerine battaniye
ört.
Bana bir misal ver.
O, gözlüğünü kırmasın.
Hava soğuk, bere tak.
Onlar, birbirlerine yardım
etsinler.
Söylediklerimi doğru
anla.
O, bir fotoğrafımızı çeksin.
Kimsenin eşyasın çalma.
Öğretmenin ile bu şekilde
konuşma.
Benim yanıma gelme.
Buradan derhal uzaklaş.
O, cüzdanını bulsun.
Sen, Kitaplarını çantana
koy.
