Adjektive haben kein grammatikalisches Geschlecht und werden verwendet, um Aspekte von Personen oder Dingen zu beschreiben, z. B. Farbe, Form, Anzahl oder Größe. Adjektive werden jedoch normalerweise nicht dekliniert.
Die meisten Adjektive können auch als Substantive verwendet werden. In diesem Fall werden sie dekliniert, z. B. um ein Substantiv im Singular zum Plural zu machen. Die Adjektive stehen im Türkischen in der Regel vor den Substantiven, die sie verändern.
Güzel kız
İki top
Eski yol
Kare masalar
Uzun saç
Küçük köpekler
Güzel kelebek uçuyor.
Bu pantolon çok çirkin.
Yaşı adam uzun boylu.
Mutfak için büyük bir masa
aldık.
Renkli gitarı çalıyor.
Kızın saçları çok kısa.
Renksiz ayakkabıları göz
alıyor.
Küçük yaşlarda öğrenim
görüyor.
Tatlı dondurma yiyorlar.
Genç adam araba kullanıyor.
Salondaki kaliteli koltuklar
yeni geldi.
Dar sokaktan arabalar
geçemiyor.
Kapalı pencereden dışarıyı
seyrediyor.
Parlak camlı gözlüklerini
çok seviyor.
Adam ile kadın birlikte
yürüyor.
Üst sokağa sapıyoruz.
Boyacı, açık kapıyı boyuyor.
Heyecanlı yarışmacı yerini
aldı.
Düz arazide araba
kullanıyor.
Bozuk makineyi çöpe attı.
çirkin kelebek uçuyor.
Bu pantolon çok güzel.
Yaşı adam kısa boylu.
Mutfak için küçük bir masa
aldık.
renksiz gitarı çalıyor.
Kızın saçları çok uzun.
renkli ayakkabıları göz
alıyor.
büyük yaşlarda öğrenim
görüyor.
Acı dondurma yiyorlar.
Yaşlı adam araba kullanıyor.
Salondaki kalitesiz koltuklar
yeni geldi.
Geniş sokaktan arabalar
geçemiyor.
Açık pencereden dışarıyı
seyrediyor.
Opak camlı gözlüklerini
çok seviyor.
Adam ile kadın ayrı ayrı
yürüyor.
Alt sokağa sapıyoruz.
Boyacı, kapalı kapıyı boyuyor.
Sakin yarışmacı yerini
aldı.
Engebeli arazide araba
kullanıyor.
Sağlam makineyi çöpe attı.
