It shows something was done in the past continuously or repeatedly. It is derived by the stem of the noun in the simple present tense and the endings:
- όμουν, - όσουν, - όταν, - όμασταν, - όσασταν, - ονταν
In some of the examples below, notice also how the intonation changes from the antepenult to the penult.
Λύνομαι ->Λυν + όμουν
Πλένομαι ->Πλεν + όμουν
Καυχιέμαι ->Καυχι + όμουν
Χτυπιέμαι ->Χτυπι + όμουν
Θυμάμαι ->Θυμ + όμουν
(εγώ) λυνόμουν
(εσύ) λυνόσουν
(αυτός/αυτή/αυτό) λυνόταν
(εμείς) λυνόμασταν
(εσείς) λυνόσασταν
(αυτοί/αυτές/αυτά) λύνονταν
Η Ελλάδα παλιότερα κυβερνώ
από βασιλιάδες.
Η Μαρία βάφω όλο το πρωί για
τον γάμο της.
Η Ιωάννα ετοιμάζω χτες όλη
την ημέρα για την ομιλία της.
Οι άνθρωποι παλιότερα
πληρώνω λιγότερα χρήματα.
Αυτό το τραγούδι κάποτε
παίζω αλλιώς.
Τα ρούχα κρεμώ όλο το πρωί,
αλλά δεν στέγνωσαν.
Όλο το πρωί ένιωθα να ψήνω
στον ήλιο.
Τα σταφύλια λιώνω κάτω από
την πίεση των ποδιών τους.
Τα χωράφια αυτά οργώνω κάθε
χρόνο μέσα στον μεσαίωνα.
Η Ιωάννα κοιτάζει στον
καθρέπτη για ώρες.
Ήθελα πολύ να μιλήσω αλλά
κρατάω γιατί θα φώναζα.
Η Ελλάδα παλιότερα κυβερνιόταν
από βασιλιάδες.
Η Μαρία βαφόταν όλο το πρωί για
τον γάμο της.
Η Ιωάννα ετοιμαζόταν χτες όλη
την ημέρα για την ομιλία της.
Οι άνθρωποι παλιότερα
πληρωνόντουσαν λιγότερα χρήματα.
Αυτό το τραγούδι κάποτε
παιζόταν αλλιώς.
Τα ρούχα κρεμιούνταν όλο το πρωί,
αλλά δεν στέγνωσαν.
Όλο το πρωί ένιωθα να ψηνόμουν
στον ήλιο.
Τα σταφύλια λιώνονταν κάτω από
την πίεση των ποδιών τους.
Τα χωράφια αυτά οργώνονταν κάθε
χρόνο μέσα στον μεσαίωνα.
Η Ιωάννα κοιταζόταν στον
καθρέπτη για ώρες.
Ήθελα πολύ να μιλήσω αλλά
κρατιόμουν γιατί θα φώναζα.
